Taylasan ve taylasan sahiplerine ……

Bizleri “ kendini anlama” basamaðýna koyan,ilm ve akýl ile çevreleyen Allah’a þükürler olsun!!!
Fikrimizin-zihnimizin bulanmasýndan O’na sýðýnýrýz!!

Ümmetlerin en hayýrlýsýna gönderilen Hz. Peygamber (s.a.v)’e O’nun temiz eþlerine,evlatlarýna ve O’na tabi olanlara salat vede selam olsun!!

Ýmam Hanbel “akýl fýtrý’dýr”,Muhasibi’de “O nurdur” demiþlerdir.bir kýsým zevat “akýl;bilgilerin hakikatini seçmeye yarayan güç” olarak ifade etmiþler.
Bir bedevinin  “akýl nedir?” sorusuna “tecrübeyle kazandýðýn güç’tür” cevabýný almýþtýr.

Ýmam Ebu Hanife akýlýn yerinin dimað-zihin olduðunu söylemiþtir.
Kuran-ý Kerimde Allahü Teala “þüphesiz bunda kalbi-akli olanlar için bir öðüt vardýr (Kaf/37)”buyurmakla aklýn yerinin kalp olduðuna iþareret buyurmaktadýr.

Akýl,insaný hayvandan ayýran bir niteliktir.
Ýnsan akýlla;teorik bilgileri almaya,karýþýk ve düþünme gerektiren sanatlarý öðrenmeye hazýrlanýr.”Akýl fýtrattýr” sözü ile anlatýlmak istenen de budur.O adeta kalbe yansýtýlan bir nur’dur.

Akýl,dünyevi zevklere davetiye çýkaran “þehvet duygusunu” bastýrdýðýmýz fýtri gücün zirvesidir.
Bu  þehvetin bedene-düþünceye yansýmasýna mani  kýlan yol-sistem nefsi tezkýyye  dir.
Bizlerden çok çok önce nice Pir, Arif, Þakir, Zakir gibi isimlerle andýðýmýz büyüklerimiz bunu bir çerçeve içine alýp  kendi fýtri güçlerini tanýmýþlardýr.akýl ve kalplerini birleþtirmiþler ve nefislerini terbiye edebilmenin formülünü aramýþlardýr.Onlarýn çaba ve çözümlerini yol olarak bizlerde yüzyýllardýr takipçilik etmekteyiz.

Aþk eri olan Mevlana yolunda O aþk erini temsil eden postniþin’ler þeyh efendiler mesnevi hanlar atana gelmiþtir.Bu zatlar destar sarýp destar’larýndan sarkan “taylasan”la akýl ve kalplerini birleþtirmiþ ayette gecen (Kaf süresi/37)deki öðüdü hayata geçirdiklerini destar’larýnda-sýkke’lerinde göstermiþlerdir.

Akýl ile kalbini birleþtirmiþ gibi görünen, günümüzde “yeni þeyler söylemek-yapmak” iddia sýrla yola çýktýklarýný “zan” edenler farklý bi kültürün sözcülüðünü yapar hale geldiklerini fark edemeyecek kadar “Hakk taaddüt etmez” düstürünü unutup birden bire baþka hakikatler olabileceði masalýyla kendilerini aldatmayý tercih etmektedirler.
Yeni þeyler ortaya koymayý marifet bildikleri sürece bir türlü kendileri kalmayý beceremiyecek kaç yüzyýllýk yolun tarihini ve sürekliliðini algýlayamaz olacaklardýr.
Yapýsal bütünlüðü parçalayarak,tarihsel sürekliliði kesintiye uðratýp dayanaksýz vede mesnetsiz  içtihad’lar ortaya koyarak “ellerindeki tesbih, ceplerindeki diploma “ ile uyuþma-kaynaþma çabalarýna gark olup yola ve yolcuya verdikleri zarara da cevaz verdiklerýnýn hiçde farkýnda deðiller.

Hulasa nerde kaldý akýl, kalp, teziyye, terbiye, yol, yolcu, yolculuk ??

Fahriyâ! Malumudur erbab-ý irfanýn bu râz
Lafz-ý Mevlâna’dan ancak zat-ý Mevla’dýr garaz